بجای پول تو جیبی بیشتر به فرزندتان دانش مالی بدهید!
پرداخت یا نپرداختن پول توجیبی، پرسشی بی‌پایان است. والدین باید چه کارکنند؟
به نظر نمی‌رسد تنها یک پاسخ معین وجود داشته باشد. بسیاری از والدین که در تعیین میزان “پول توجیبی” بی‌توجهند، فراموش می‌کنند که به فرزندانشان بیاموزند که با پولی که دریافت می‌کنند، چه کار کنند.
فرزندان شما چه پول توجیبی بگیرند یا از کار خاصی درآمد داشته باشند، لازم است مسئولیت مالی را بیاموزند. پول توجیبی گرفتن یا نگرفتن فرزند شما، فرمولی جادویی برای موفقیت مالی آینده فرزندتان نیست. اینکه فرزندتان مسئولیت مالي را بیاموزد یا نه؛ فرمولی جادویی برای موفقیت مالی آینده اوست.
پول توجیبی
طبق تعریف پول توجیی؛
“مقدار پولی است که به طور منظم برای هزینه‌های شخصی یا خانوادگی فراهم می‌شود.”
در حالی که پول توجیبی می‌تواند در بسیاری از موارد مناسب باشد، اینکه برای بچه‌ها چقدر پول توجیبی تعیین شود و به آنها داده شود، اهمیت حیاتی دارد.
آیا بچه‌ها، پول توجیبی را به عنوان یک “مقرری” می‌دانند یا مزدی برای تکمیل وظایف یا مسئولیت‌های به توافق رسیده؟ در دنيایی که ذهنيت مقرری، یک مشکل همیشه در حال رشد برای بزرگسالان است، معتقدیم که بسیار مهم است که والدین فرزندانشان را طوری تربیت نکنند که فکر کنند هر هفته، مستحق مبلغ معینی پول توجیبی هستند.
برای مثال، تفاوت این دو جمله را در نظر بگیرید:
“حسین، حالا که 12 ساله هستی، آن‌قدر بزرگشده‌ای که پول توجیبی بگیری. من هر جمعه 50 هزار تومان پول توجیبی به تو می‌دهم تا هر طور که می‌خواهی آن راخرج کنی.”
“حسین، تو هر شب مشغول انجام تکالیف مدرسه و فعالیت‌های ورزشی هستی، و ما می‌خواهیم از تلاش‌های تو قدردانی کنیم و تو را به خاطر این فعالیت‌ها تشویق کنیم. در حالی که مشغول این کارها هستی، هر هفته 50 هزار تومان پول توجیبی براي مخارجت می‌گیری.”
پرداخت در ازای وظایف مشخص
بحث در مورد پرداخت پول توجیبی در مقابل پرداخت در ازای وظایف مشخص، جنبه‌های بسیاری دارد. ما نمی‌خواهیم فلسفه پدر و مادری را تحمیل کنیم، اما امیدواریم جایگزین‌هایی فراهم کنیم تا والدین بتوانند از بین آنها شیوه‌ای را که مناسب پدر و مادری شخصی خودشان است برگزینند.
در حالی که پرداخت یک پول توجیبی می‌تواند طرز فکر “مقرری” را در ذهن ایجاد کند، “پرداخت برای وظایف خاص” نیز می‌تواند استنباطی منفی داشته باشد از این نظر که ذهنیتی کارمندی ایجاد می‌کند.
“تو این کار را انجام بده تا من 50000 تومان به تو بدهم.”
در حالی که دریافت مزد در ازای به پایان رساندن وظیفه‌ای مشخص مسئله‌ای مهم است، فقط می‌تواند بخشی از تدریس مسئولیت مالی است.
به فرزندان رشوه ندهید!
بچه‌ها باید بدانند که نیاز است بدون توقع پاداش مالی در خانواده یا گروه اجتماعی مشارکت داشته باشند. اغلب والدین به رشوه متوسل می‌شوند تا فرزندانشان را مجبور به انجام کاری کنند که نباید در ازایش پاداش مالی بگیرند.
من می‌توانم با آگاهی کامل شخصی در این باره صحبت کنم چون خودم آن را تجربه کرده‌ام. وقتی می‌بینید مجبورید به رشوه متوسل شوید، این را یک زنگ خطر بدانید. وقتی به کودکتان رشوه می‌دهید، کنترل را بدست او می‌سپارید. شما قدرت پدری یا مادری را به دستان فرزندتان می‌سپارید. بسیاری از والدین، این شکل رشوه‌دهی را با گذاشتن اسم “پاداش” ماست مالی می‌کنند.
یک استراتژی پدر و مادری
ما بدون تحمیل فلسفه پدر و مادری، یک استراتژی پدر و مادری ترتیب داده‌ایم که می‌تواند در تعیین خط‌مشی پول توجیبی برای خانواده‌تان مفید باشد. ما پیشنهاد می‌کنیم یک برنامه چهار مرحله‌ای برای فرزندانتان ترتیب دهید. مهم‌تر از همه اینکه توصیه می‌کنیم این خط‌مشی را به طور علنی و مداوم با فرزندتان در میان بگذارید.
مرحله يك؛ مسئولیت شخصی ـ وظایف و کارهای معیني را که نیاز است فرزندتان برای سلامت و پیشرفت شخصی‌اش انجام دهد، تعیین کنید. (برای مثال مسواک زدن هر صبح و شب باید به عنوان یک مسئولیت شخصی مورد انتظار باشد و به او اطلاع داده شود). برخی والدین ممکن است مرتب کردن تختخواب یا بردن ظرف غذا به ظرفشویی بعد ازخوردن شام را نیز جزء وظايف قرار دهند.
مرحله 2؛ مسئولیت اجتماعی یا خانوادگی ـ وظایف و کارهای معیني که مربوط به خانواده یا محیط اجتماعی می‌شود و منتهی به پاداش مالی نمی‌شود را تعیین کنید. این‌ها فعالیت‌هایی است که به پیرامون فرزند شما مربوط است. (چیدن میز شام، کتاب خواندن برای خواهر یا برادر کوچکتر، یا کمک به خانم سالخورده‌ای در خریدش نمونه‌هایی از مسئولیت خانوادگی يا اجتماعی است). هیچ پاداش مالی نباید برای مسئولیت اجتماعی یا خانوادگی وجود داشته باشد.
مرحله 3؛ قرار دادن پول توحیبی یا دستمزد برای وظایفی خاص ـ (اختیاری، بنا به عقاید فردی یک پدر یا مادر) خط‌مشی‌هایی تعیین کنید شامل اینکه چه کارها و وظایفی بدون منتهی شدن به دریافت پول توجیبی مورد انتظار است.
سعی کنید از شکل گرفتن ذهنيت “مقرری” [اینکه فكر کند گرفتن مبلغی مشخص حق اوست] جلوگیری کنید. فرزندتان را مجبور کنید که در تعیین وظایف مورد انتظار مشارکت کند. شما می‌توانید از فرزندتان بخواهید که برای پول توجیبی به شما صورتحساب بدهد، بدین طریق او را برای انتظارات اصلی، مسئول‌تر بار می‌آورید. (شستن و نظافت اتومبیل هفته‌ای یک بار می‌تواند برای برخی والدین، انتظاری خارج از مرحله دو باشد و می‌تواند بخشی از ملاحظات یک پول توجیبی هفتگی باشد.) برخی از بچه‌ها آن‌قدر مشغول کار مدرسه و ورزش هستند که والدینشان برای قدردانی از تلاش‌هایشان به آنها پول توجیبی می‌دهند. مسئله مهم در اینجا، اطلاع دادن علنی انتظاراتتان از مسئولیت فرزندتان است.
مرحله 4؛ روح کارآفرینی را در فرزندتان ترغیب کنید ـ فرزندتان را تشویق کنید تا به راه‌هایی برای پول درآوردن فکر کند. از آنها بخواهید تا کارهایی را پیشنهاد دهند یا داستان چگونه پول درآوردن بچه‌های دیگر را برای آنها بگویید تا ذهنشان را براي فرصت‌هایی که به سراغشان مي‌آید باز کند. آنها را تشویق کنید تا “وظایف” خاصی را که نیاز به انجام شدن دارند شناسایی کنند، و برای تکمیل هر کار یک دستمزد معین قرار دهند. از آنها بخواهید بعد از تکمیل کارشان به شما صورتحساب بدهند.
مبلغ پرداختی تعیین شده برای هر کار تعریف “شغل” فرزند شماست. کاری که فرزند شما با پولش می‌کند “کسب و کار” اوست. فرزند شما هر چه زودتر اختلاف بین کار کردن برای دیگران و کار کردن برای خودش را درک کند، شانس بیشتری برای موفقیت مالی دارد. برای آنها توضیح دهید که آنچه در طی روز (از ساعت 8 صبح تا 5 بعدازظهر) انجام می‌دهید، حرفه یا شغل شماست، اما آنچه با پول آن (چک حقوقی) انجام می‌دهید، کسب و کار شماست.
مسئولیت مالی
بسیاری از والدین در تعیین پول توجیبی آن‌قدر به بیراه می‌روند که فراموش می‌کنند به فرزندشان بیاموزند که بعد از دریافت پول، با آن چه کار کند. پول دريافتی، چه یک پول توجیبی باشد، یا هدیه، یا دستمزدی در ازای انجام کاری خاص، فرزندتان لازم است مسئولیت مالی را فرا بگیرد.
مسئولیت مالی فقط زمانی شکل می‌گیرد که فرزندتان سوادمالی داشته باشد. به علاوه، لازم است ما با آموزش در مورد به تأخیر انداختن لذت و بدهی خرید اقساطی کالاها را به فرزندانمان، با روند فکری امروزی که پول توجیبی را حق بچه‌ها می‌داند، مقابله کنیم.
سواد مالی
مفاهیم دارایی در مقابل بدهی؛ تفاوت‌های بین درآمد حاصل از کار فیزیکی، کار غیر فیزیکی، و درآمد حاصل از دارایی‌های کاغذی؛ اهمیت درآمد غیر فیزیکی و درآمد دارایی کاغذی؛ و تعریف خرت و پرت را به فرزندانتان بیاموزید. فرزند شما با مجهز شدن به این نوع آموزش مالی، بهتر می‌تواند برای کسب مسئولیت صحیح مالی آماده شود.
لذت معوقه
مسئولیت مالی، نشان‌دهنده سواد مالی و نيز درک مفهومی از “لذت معوقه” را نشان می‌دهد. یکی از مزایای تعیین یک برنامه پس‌انداز برای فرزندتان این است که به آنها قدرت مفهوم لذت معوقه را می‌آموزد.
شما با تعیین اهداف مالی برای فرزندتان و کمک به او در تعیین یک طرح مالی برای دستیابی به آن اهداف، فرمولی برای موفقیت را کم‌کم به او القا می‌کنید.
عزت نفسی که هنگام رسیدن به آن اهداف به دست می‌آورند، فوق‌العاده باارزش است. در دنیای امروزی که دنیای لذت آنی است، ما فرزندانمان را از احساس نیرومند موفقیتی که از دستیابی به یک هدف حاصل می‌شود، محروم می‌کنیم. چگونه؟ با گرفتن چیزی به جای آنکه خودشان آن چیز را بدست آورند.
برای مثال، فرزند شما یک دوچرخه جدید می‌خواهد. به او یاد بدهید که فکر کند “چگونه می‌توانم توانایی خرید آن را پیدا کنم؟” به فرزندتان بیاموزید که به جای “من نمی‌توانم” بگوید “چگونه می‌توانم؟”
به او کمک کنید تا طرحی ترتیب دهد در این مورد که چگونه برای خرید دوچرخه پول بدست آورد. فرزندتان را تشویق کنید تا به راه‌هایی برای کسب پول بیندیشد. به او کمک کنید تا در طول مسیر پیشرفتش را ارزیابی کند، و طبق نیاز با هدف هماهنگ شود. از فرزندتان بخواهید تا دوچرخه را به عنوان جایزه نهایی برای تکمیل طرح خریداری کند. از تلاش و موفقیت نهایی فرزندتان قدردانی کنید.
بدهی و دفترچه اقساط
امروزه خريد اقساطي ابزای برای لذت آنی هستند. متأسفانه نتیجه نهایی آن زمانی که صورتحساب‌ها برسد، ضربه روحی است که به تعویق افتاده است. با تعیین هدف مالی و تمرین لذت معوقه شبیه داستان دوچرخه که تازه شرح داده شد، یک پیام بسیار بهتر می‌تواند منتقل شود.
صرف‌نظر از احساسی که ما نسبت به دفترچه اقساط داریم، آنها برای همیشه در جامعه امروزی ما حضور دارند. گوش فرزندان ما هر روز پر از پیغام‌های “فقط چك را امضاء کن” از طریق تلویزیون، رادیو يا هم‌سن و سالانشان است.
لازم است والدین با نشان دادن روی دیگر خريدهاي اقساطي تصویر ذهنی آن را برای فرزندانشان کامل کنند. آنها را مجبور کنید که ببینند شما صورتحساب می‌پردازید. چند برابر شدن بهره جريمه مانده معوقه خريد اقساطي را برای آنها توضیح دهید. به آنها نشان دهید که برای هر وامي محدودیت اعتباری وجود دارد.
برای آنها توضیح دهید که استفاده از وام، مزایایی نیز دارد. وام‌هاي اعتباری تا حدود زیادی می‌توانند در ثبت و ضبط چگونگی خرج کردن پولتان شما را یاری کند. بسیاري از مردم به طور عاقلانه از وام‌هاي اعتباری استفاده می‌کنند، آنها مانده بدهی را هر ماه تسویه می‌کنند بنابراین هیچ بهره‌ای متحمل نمی‌شوند.
بسیاری از والدین با بدهی وام اعتباری‌شان مشکل دارند و نگرانند که اگر وضعیت ماليشان را با فرزندانشان در میان بگذارند، در آنها ترس ایجاد کنند. ممکن است واقعیت‌های بدهی وام اعتباري”زندگي واقعی” نیز ورای سطح فهم فرزند شما باشد.
جادوي كار پاره وقت
زمانی که فرزند شما به اندازه کافی بزرگ شد، حائز اهمیت است که درباره مسئولیت یک شغل بیاموزد. اگر کارهای مدرسه و فعالیت‌های ورزشي به فرزندانتان اجازه می‌دهد، بگذارید آنها مشاغل پاره وقت داشته باشند.
موفقیت مالی
به طورخلاصه، در پاسخ به این پرسش قدیمی که آیا به فرزندمان پول توجیبی بدهیم یانه، می‌تواند تصمیم با خودتان باشد. اماازخود بپرسید روشی که برای دادن پول توجیبی اتخاذ کرده‌اید، چه چیزی به فرزند شما می‌آموزد. آیا به فرزندتان آموزش می‌دهید تا
- این طرز فکر را داشته باشد که پول توجیبی حق اوست؟
- طرز فکر یک کارمند را داشته باشد؟
- طرز فکر یک کارآفرین را داشته باشد؟
مسئولیت مالی در ترکیب با روح کارآفرینی می‌تواند یک نیروی قدرتمند و پرتوان باشد. به کودکتان کمک کنید که هر دو را بدست آورد و بعد بنشینيد و آنها را تماشا کنید که یک موفقیت مالی پس ازدیگری کسب می‌کنند.
به شما توصیه می‌کنم برای مطالعه بیشتر به “کتاب بچه ثروتمند، بچه زرنگ” مراجعه نمایید.
لینک خرید کتاب بچه ثروتمند، بچه زرنگ
