واکاوی اتاق فکر کیتو یا کاتو (cato)

موسسه کیتو نیز جزء 5 اندیشکده برتر ایالات متحده محسوب می‌شود که در سال 1977 در واشنگتن تاسیس شد. این موسسه هدف خود را افزایش فهم از سیاست‌های عمومی بر اساس اصول حکومت محدود، بازار آزاد، آزادی فردی و صلح اعلام کرده است. نام موسسه برگرفته از یک سری مقالات چاپ شده در انگلیس ملهم از افکار جان لاک در قرن هجدهم است كه نوعی از جامعه را رهای از فشارهای و مداخلات فزاینده دولت نشان می‌داد. این مقالات از ساختار انقلاب آمریکا الهام می‌گرفت. اهداف و شعار موسسه هم در واقع همان شعارهای انقلاب امریکاست. به منظور حفظ استقلال، موسسه کیتو در بدو تاسیس از دریافت بودجه‌های دولتی اجتناب می‌کرد.

به اذعان مسئولین این موسسه کیتو 80% بودجه خود را از حمایت‌های مالی افراد و 20% را از حمایت موسسات وشرکت‌ها و فروش آثار منتشر شده این موسسه بدست می‌آورد.

مشی موسسه در سیاست‌های دفاعی و سیاست خارجی بر این اساس است که ایالات متحده تقریباً امن است و لذا این کشور بایستی در مسائل جهان دخیل شود، به طور آزاد تجارت کند، و با سایر کشورها روی دغدغه‌های مشترک کار کند و لیکن بایستی از تسلط نظامی بر جهان بپرهیزد.[1]  لذا بر اساس این اصول محققین این اندیشکده انتقادات بسیاری را بر دولت جمهوری خواه بوش وارد ساختند.

اهم این انتقادات مربوط به جنگ عراق، سیاست‌های حوزه انرژی و هزینه‌های فزاینده حکومت بود. این موسسه در جریان انتخابات ریاست جمهوری 2008 از هر دو کاندید انتقاد کردند. مهم‌ترین انتقادات اندیشکده به دولت اوباما مربوط به مشوق‌های مالی دوران رکود، سیاست‌های بیمه درمانی، و مبارزه با مواد مخدر می‌شد.

این موسسه نشریات مختلفی منتشر می‌کند که مهم‌ترین آنها “کیتو ژورنال” و “رگیولیشن” است. از لحاظ مشی سیاسی با توجه به اصول یاد شده این موسسه می‌توان این اندیشکده را جزء جناح چپ سیاسی آمریکا یاد کرد. نکته قابل ذکر درباره این موسسه اهدای جایزه پانصد هزار دلاری میلتون فریدمن در سال 2010 به اکبر گنجی است. جان ای الیسون ریاست این اندیشکده را بر عهده دارد  و بودجه این موسسه در سال 2011 حدود 23 میلیون دلار بود.

در باب مسائل ایران این اندیشکده در گزارشی با اشاره به مقاومت جهانی در برابر طرح رئیس‌جمهور آمریکا برای نابود کردن برجام نوشت: مردم آمریکا باید بدانند که ترامپ در صورت عدم تایید پایبندی ایران به توافق هسته‌ای با وجود مخالفت جامعه بین‌الملل، اعضای کابینه‌اش و حتی هم حزبی‌هایش دست به چنین کار خطرناک و غیر مسوولانه‌ای زده است.

اندیشکده کاتو در ادامه گزارش خود با عنوان “مقاومت شدید با طرح ترامپ برای نابودی توافق هسته‌ای” نوشت: دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا نشان داده است که قصد ندارد اواسط ماه اکتبر پایبندی ایران به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را تایید کند؛ اگر تاثیرات به شدت منفی و مختلف تمایل ترامپ برای اعلام اینکه توافق را نقض می‌کند، کنار بگذاریم، اولیه‌ترین مشکل رئیس‌جمهور این است که ایران در واقع، توافق هسته‌ای را نقض نمی‌کند.

[1]http://www.cato.org/research/foreign-policy-national-security

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *