اتاق فکر شورای منافع ملی آمریکا در پی نوعی سیاست خارجی ایالات متحده در خاورمیانه است که به بهترین نحو منافع ملی آمریکا کسب شود و در مسیر ارزش‌های آمریکایی باشد و این سیاست خارجی در پی راه حل عادلانه برای منازعات اعراب با رژیم صهیونیستی باشد.
این اندیشکده هدف خود را بازگرداندن محیطی سیاسی به آمریکا می‌خواند که در آن رای دهندگان و نیز منتخبین مردم آمریکا آزاد و بدون تاثیر پذیری از کشورهای خارجی و گروه‌های فشار آنها بتوانند عمل کنند.
این اندیشکده در سال 1989 توسط پال فیندلی و پیت مک کلوسی نمایندگان کنگره تأسیس شد. اولین مدیر اجرایی آن جان اندرسون بود که ده دوره نماینده کنگره بود و در سال 1980 به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت نمود.
این اندیشکده جزء معدود مراکزی در ایالات متحده است که رویکردی انتقادی به سیاست‌های رژیم صهیونیستی و نیز منتقد حمایت‌های بی دریغ ایالات متحده از رژیم صهیونیستی است. به طور مثال در اوایل سال 2002 ایگن برد رییس این موسسه از حمایت جرج بوش از شارون در باره اشغال سرزمین‌های و شناسایی دوفاکتو اشغال کرانه باختری انتقاد کرد.
در سال 2005 نماینده این مرکز راجع به طرح بانک جهانی که در آن آمده بود با افزایش ایست‌های بازرسی به فلسطيني‌ها پول پرداخت کنید، اعتراض کرد؛ چرا که ایجاد ایست‌های بازرسی در سرزمین‌های اشغالی مخالف حقوق بین‌الملل است. در سال 2006 این مرکز مقاله‌اي منتشر کرد که در آن به تاثیرات منفی صهیونیسم مسیحی در سیاست خارجی ایالات متحده پرداخته بود.
در اولین روز جنگ 2008 ـ 2009 غزه این مرکز بیانیه‌ای را صادر کرد که این جنگ را شبیه کشتار رژیم آپاتاید آفریقای جنوبی در سال 1960 که منجر به کشته شدن 69 معترض شد، دانست که این اقدام منجر به تحریم‌های علیه رژیم آپارتاید شد.
در سال 2012 گیرالدی از این موسسه در مطلبی با عنوان “چرا من از رژیم صهیونیستی بدم می‌آید” نسبت به روابط آمریکا ـ رژیم صهیونیستی انتقاد کرده است و نخست وزیر رژیم صهیونیستی نتانیاهو را متهم به دخالت در رقابت‌های ریاست جمهوری 2012 امریکا کرده است.
در پایگاه اینترنتی این موسسه بخش‌های جداگانه‌ای با عناوین لابی رژیم صهیونیستی، هزینه رژیم صهیونیستی برای ایالات متحده و منازعه فلسطین و رژیم صهیونیستی دارد.
در بخش مربوط به هزینه‌های رژیم صهیونیستی برای آمریکا وضوعی با عنوان هدف قرار دادن ایران وجود دارد. در این بخش آمده است که رژیم صهیونیستی از بدو تشکیلش در 1948 در پی حفظ هژمونی خود در خاورمیانه است. بدین منظور استراتژی دوگانه‌ای را دنبال می‌کند:
1) ساختن بزرگترین ارتش در منطقه (عمدتاً با استفاده از مالیات، تکنولوژی و تسلیحات آمریکایی)
2) مانع شدن از این که سایر کشورهای منطقه تبدیل به رقیبی برای رژیم صهیونیستی شوند. طبق این استراتژی رژیم صهیونیستی سال‌هاست که در مقابل ایران قرار گرفته است. جنگ ایران و عراق باعث تضعیف دو رقیب بالقوه رژیم صهیونیستی شد. همان گروهی که باعث ترغیب لشگرکشی ایالات متحده به عراق شد هم اکنون در تلاش است تا هم تحریم‌های شدید علیه ایران وضع شود و هم اقدام نظامی علیه ایران صورت یپذیرد.
در واقع این شورا نشان می‌دهد که گروه‌های فشار در آمریکا عامل اصلی نشان دادن ایران به عنوان یک تهدید برای صلح جهانی هستند.
در تبلیغات مجله نیویورک تایمز در 30 اوریل 2010 بر روی جلد این مجله تیتر شده است که: چگونه مانع ایران از دسترسی به بمب اتم و حمایت از تروریسم شویم؟ این مرکز لیست حامیان این تبلیغ ضد ایرانی را منتشر نموده است که تمامی آنها اسرائیلی بوده و عبارتند از: آیپک، فدراسیون یهودیان امریکای شمالی، کهنه سربازان یهودی ایالات متحده، شورای ملی زنان یهودی، کمیته یهودیان آمریکایی، ائتلاف محیط زیست و زندگی یهودیان، اتحادیه ارتدوکش و چندین سازمان یهودی دیگر.
