این موسسه در سال 1989 در واشنگتن پا به عرصه وجود نهاد. این نام گذاری به افتخار هنری استیمسون است، فردی که با هر دوحزب ایالات متحده همکاری می‌کرد. استیمسون معتقد به ایده‌آلیسم عملگرا بود و معتقد بود که صلح تنها از طریق اقدامات عملی و مداخله قدرتمند ایالات متحده در امور جهان امکان پذیر است.
وی به عنوان وزیر دفاع ایالات متحده در دولت‌های هوارد تفت، فرانکلین روزولت و هری ترومن و نیز وزیر امور خارجه در دوران ریاست جمهوری هربرت هوور در دولت ایالات متحده حضور داشت.
این اندیشکده خود را نهادی غیر حزبی می‌داند که در پی راه حل‌های عملی برای چالش‌های امنیتی و صلح در اقصی نقاط جهان است. این موسسه تمرکز مطالعاتش روی سه حوزه است:
- تقویت نهادهای صلح و امنیت بین‌الملل
- ایجاد امنیت منطقه‌ای
- کاهش سلاح‌های کشتار جمعی و تهدیدات فراملی
ریاست این اندیشکده هم اکنون به عهده الن لپسون است. وی در سال 2002 به این موسسه پیوست که پیش از آن سابقه کار در شورای امنیت ملی، نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد، وزارت خارجه و مرکز تحقیقات کنگره را داشت. از اعضای مهم دیگر این اندیشکده می‌توان به لینکلن بلوم فیلد اشاره کرد. این موسسه در سال 2013 موفق به دریافت جایزه مک آرتور به عنوان نهاد تاثیر گذار و خلاق شد.
از محققان ایرانی این موسسه می‌توان مونا یعقوبیان اشاره کرد که از سال 2011 همکاری خود را با این موسسه شروع کرده است و پیش از آن نیز با موسسه صلح ایالات متحده همکاری داشته است.
وی در زمینه‌های دموکراسی در کشورهای عربی بویژه کشورهای سوریه و لبنان فعالیت می‌کند. وی همچنین از سال 1990 تا 1997 به عنوان تحلیل‌گر مسائل شمال آفریقا با وزرات خارجه ایالات متحده آمریکا همکاری داشته است. در پی ناآرامی‌های سوریه و احتمال دخالت نظامی ایالات متحده در آن کشور وی مطالب زیادی راجع به مسائل این کشور منتشر کرده است.
از جمله مهم‌ترین این تحلیل‌های می‌توان به “تغییر پارادیامی در سوریه” که در سال 2012 در نشریه فارن پالسی مننتشر شده و وی دنبال کردن راه حل نظامی توسط ایالات متحده را از آن تاریخ مطرح کرده است.[1] هم چینین وی مطلبی با عنوان “قمار حزب الله در سوریه” به حضور مستقیم نیروهای حزب الله لبنان در سوریه و تبعات آن برای حزب الله و لبنان در نشریه فارن افرز پرداخته است.[2]
مرکز استیمسون درباره ایران نیز مقالاتی منتشر کرده و میزگردهایی برگزار نموده است. از جمله میزگردهای این مرکز راجع به ایران می‌توان میزگرد تحلیل انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1392 اشاره کرد که در آن فاطمه حقیقت جو و قاضیان برگزار شد که ویدیو این میزگرد در سایت این مرکز قابل مشاهده است.[3] همچنین این مرکز چندین تحلیل راجع به نقش ایران در افغانستان منتشر نموده است.
[1]http://mideast.foreignpolicy.com/posts/2012/10/12/shifting_the_paradigm_in_syria
[2]http://www.foreignaffairs.com/articles/139430/mona-yacoubian/hezbollahs-gamble-in-syria
[3]http://www.stimson.org/events/analyzing-the-2013-iranian-presidential-election/
