این موسسه در سال 1976 بوجود آمد و صراحتاً تقویت پیوند ایالات متحده با رژیم صهیونیستی را هدف اصلی اندیشکده معرفی می‌نماید.
همانطور که اشاره شد مشی تحلیل‌گران این موسسه بر طبق منافع رژیم صهیونیستی می‌باشد و چهره‌های شاخص تندرویی همچون مایکل لدین، ریچارد پرل، جیمز وولسی و جان بولتون در این مرکز حضور دارند.
در این راستا این مرکز برای خود وظایفی را تعریف کرده است که از جمله آنها می‌توان موارد زیر را نام برد:
1) تاثیر‌گذاری و هدایت سیاستگذاری روی مسائل اساسی و حساس سیاست خارجی و امنیت ملی؛
2) ارتقاء همکاری‌های امنیتی آمریکا با کشورهای دموکراتیک همسو و نه تنها رژیم صهیونیستی؛
3) درگیر کردن و مشارکت جامعه دفاعی آمریکایی در مورد اینکه رژیم صهیونیستی می‌تواند منافع غربی‌ها و کشورهای دموکراتیک در خاورمیانه و منطقه مدیترانه را تامین کند و در حال حاضر نیز همین کار را می‌کند؛
4) افزایش آگاهی عمومی در کنار آگاهی جامعه یهودیان راجع به اهمیت قابلیت دفاعی قوی آمریکا.
این موسسه نشریه امور امنیتی بین الملل (international security affairs) را منتشر می‌کند. علاوه بر این نشریه این موسسه تحلیل‌هایی را تحت عنوان security digest را به صورت ماهانه برای افراد مختلف به وسیله پست الکترونیک ارسال می‌کند. این پست‌های الکترونیک شامل مقالات سیاست خارجی، امنیتی و دفاعی می‌باشد. همانطور که از عناوین نشریه این مرکز بر می‌آید تمرکز مطالعات این مرکز روی مسایل نظامی، امنیتی و دفاعی است.
یکی از برنامه‌های این مرکز تدوین سفرهای ژنرال‌ها و فرماندهان نظامی آمریکا به اسرائیل است. همچنین این مرکز برنامه‌های آموزشی نظامی نیز برگزار می‌کند. ریاست این مرکز هم اکنون به عهده دیوید جاستمن می‌باشد. این مرکز دارای مرکز ویژه‌ای برای مطالعه امور مربوط به ایران می‌باشد.
نگاه این مرکز به ایران به عنوان تهدیدی برای رژیم صهیونیستی و آمریکا می‌باشد. این مرکز مقالات متعددی نیز درباره ایران به چاپ رسانده است که در صدد القای تصویری از ایران به عنوان تهدیدی هسته‌ای برای جامعه بین‌الملل است.
از جمله این مقالات می‌توان به مقاله استراتژی برای جلوگیری ایران از ایران هسته‌ای می‌باشد که این مرکز در سپتامبر سال 2013 منتشر نمود. این مقاله به مدیریت یکی از سفرای ایالات متحده به نام اریک ادلمن و با همکاری دنیس راس نوشته شده است.
استراتژی پیشنهاد شده این مرکز به طور خلاصه عبارت است از: ابتدا بحران‌های بین‌المللی برجسته را حل کنید، زیر بار توانایی ایران مبنی بر غنی سازی نروید و آن را تکذیب کنید، رژیم‌های بازرسی سختی را بر ایران تحمیل کنید، از موضع قدرت با ایران مذاکره کنید (فشارهای موجود را افزایش دهید و در صورت پایبندی ایران به تعهدات تحریم‌ها را کاهش دهید) و نهایتا وقت را از دست ندهید.[1]
این مرکز اخیرا راجع به ایران مطلبی تحت عنوان اصول دیپلماسی با ایران چاپ کرده است. در این مقاله ابتدا به بررسی انتخابات ریاست جمهوری ایران می‌پردازد و اینکه آیا این انتخابات فرصتی برای مذاکره با ایران فراهم آورده است یا خیر.
در بخش بعدی سیاست ایران و به فاکتورهای مهم در دیپلماسی با ایران می‌پردازد که این مهم‌ترین فاکتورها عبارتند از پرونده هسته‌ای، دیپلماسی و تحریم‌ها و در نهایت پیشنهاداتی را در مورد سیاستگذاری درباره ایران ارائه می‌دهد. مسیرهای درباره ایران عبارتند از دیپلماسی، اقدام نظامی و جنگ سیاسی. و در این راهها نیز شتاب دهنده‌هایی وجود دارند که عبارتند از تحریم‌ها، فعالیت‌هایی که نشان دهنده آمادگی اقدام نظامی باشد و در انزوا قرار دادن ایران.[2]
[1] http://www.jinsa.org/files/PrinciplesForDiplomacyWithIran.pdf
[2] http://www.jinsa.org/files/IranTaskForceReport1.pdf
