کمیته ملی سیاست خارجی آمریکا در سال 197 توسط سیاست شناس برجسته آمریکا هانس مورگنتا تاسیس شد. هدف این مرکز مطالعات اراه راه حل‌هایی برای منازعاتی است که منافع ملی ایالات متحده آمریکا را تهدید می‌کند. این موسسه محورهای منافع ملی آمریکا را بدین صورت تعریف کرده است:
1) حفظ و ارتقاء امنیت ملی؛
2) حمایت از کشورهایی که متعهد هستند به ارزش‌ها و اعمال سیاسی، دینی و فرهنگی پلورالیسم؛
3) بهبود روابط آمریکا با جهان توسعه یافته و در حال توسعه؛
4) پیشرفت و بهبود حقوق بشر؛
5) تقویت توافقات واقع گرایانه‌ی کنترل تسلیحات؛
6) ممانعت از اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و سایر سلاح‌ها غیرمتعارف؛ و
7) پیشبرد یک اقتصاد آزاد و جهانی.
مهم‌ترین نشریه این مرکز دوماهنامه “امریکن فارن پالسی اینترست” می‌باشد. این اندیشکده از سال 1981 جایزه‌ای به افراد صاحب نظر در سیاست خارجی آمریکا اهدا می‌کند که کمک فکری و یا عملی در پیشبرد سیاست خارجی آمریکا ارائه کرده‌اند. از جمله افراد مهمی که تا کنون موفق به دریافت این جایزه شده‌اند می‌توان به هنری کیسینجر، جرج شولتز، دیوید راکفلر، جیمز بیکر، مارگارت تاچر، کالین پاول، ریچارد هاس و ملک حسین پادشاه اردن اشاره نمود. همچنین این اندیشکده از سال 1994 به بعد به دلایل مشابهی جایزه تحت عنوان جرج کنان نیز به افراد مختلف اعطاء می‌کند.
ریاست این مرکز هم اکنون به عهده جرج شواب می‌باشد. این مرکز پروژه‌های مختلفی برای مناطق جغرافیایی گوناگون تعریف کرده است. امیر طاهری مدیر پروژه بخش خاورمیانه این مرکز است. پروژه خاورمیانه این مرکز در سه دوره زمانی تعریف شده است.
دوره اول شامل سال‌های 1974 تا 1980 می‌شود که در این دوره تمرکز این مرکز تقویت دولت‌های همسوی با رژیم صهیونیستی در دوره جنگ سرد بوده است. این دوره آمریکا باید به دنبال تقویت حضور خود در منطقه و حمایت از مشتریان رادیکال خود در خاورمیانه نفت خیز باشد.
دوره دوم تا پایان سال 2006 را شامل می‌شود. تمرکز در این دوره روی فهم چالش‌های سیاست خارجی ایالات متحده از سوی رهبران جهان اسلام به صورت عام و مسلمانان عرب خاورمیانه به طور خاص می‌باشد.
این افراد انگاره‌های ذهنی کاملا متفاوتی از مردمی هستند که در دموکراسی‌های لیبرال زندگی می‌کنند. محوریت دوره سوم که از سال 2006 آغاز می‌شود ایران می‌باشد. با تلاش ایران برای تبدیل به یک هژمون منطقه‌ای و همزمان احتمال توانایی‌های هسته‌ای ایران این مرکز پروژه‌ای با نام “تهدید ایران هسته‌ای و ماوراء آن” تعریف کرده است.
